നമസ്തേ – മഹത്തായ അഭിവാദനരീതി
ഹൈന്ദവസംസ്കാരത്തിന്റെ അതിശ്രേഷ്ടമായ , വിസ്മയകരമായ സംഭാവന .
ലളിതവും അതിശക്തവുമായ സമീപനതന്ത്രം. സാമൂഹിക വൈകാരിക ആത്മീയ തലങളില്‍
സമയാതീതബന്ധങള്‍ക്കു നല്ലൊരു തുടക്കം
ഇരുകൈവിരലുകളും ചേറ്ത്തു , കൈമുട്ടുകള്‍ മടക്കി , കൈകള്‍ ഹ്രുദയത്തോടു ചേറ്ത്തു തലകുനിച്ചു, നമസ്തേ എന്നുച്ചരിക്കുന്ന ഈ അഭിവാദനരീതി ഭാരതീയറ്ക്കു മാത്രം സ്വന്തമത്രേ !! ഹൈന്ദവ സംസ്കാരത്തില്‍ ആക്രുഷ്ടരായി അതിലെക്കിറങിച്ചെല്ലാന്‍ വെമ്പുന്ന പലരുടെയും തുടക്കം ഈ അഭിവാദനരീതി തന്നെ. വളരെ ലളിതവും ആകറ്ഷകവുമായ ഹ്രുദയഭാഷയിലുള്ള ഈ അഭിവാദനം അതിഗുഹ്യവും അതിവിപുലവുമായ പ്രപഞ്ചതത്വങളുടെ പ്രതിഫലനമത്രെ .
നമ : , തേ – ഈ രണ്ടു സംസ്ക്രുത പദങളുടെ സംയോജിതഫലമാണു നമസ്തേ
ന : നിഷേധിക്കുക , മ : അഹം
നമ; അഹം ഇല്ലായ്മ
മ: മരണം പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നെങ്കില്‍ നമ: മരണമില്ലായ്മ അതായതു അമരത്വം ആണല്ലൊ !
നമ; അഹംഭാവതിന്റെ തിരോധാനതോടൊപ്പം സര്‍വ്വം ഈശ്വരമയം സര്‍വ്വം ബ്രഹ്മം എന്ന തത്വം പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു .
നമസ്തേ സര്‍വ ചരാചരങളിലും വിളങുന്ന ദ്വൈതഭാവമില്ലാത്ത ബ്രഹ്മത്തെ തിരിച്ചറിഞു അംഗീകരിച്ചു വണങുന്നു.
നമസ്തേ – സാമൂഹിക പ്രസക്തി
വ്യക്തികള്‍ കണ്ടുമുട്ടുംബോളും പിരിയുംബോളും ഉപയോഗിക്കുന്ന അഭിവാദനം എന്നതിലുപരി പരസ്പരസമത്വം ഹ്രുദയപൂര്‍വം അംഗീകരിക്കുകയും പരസ്പരബഹുമാനം പ്രകടിപ്പിക്കുകയും കൂടി ചെയ്യുന്നു നമസ്തേ . അങനെ ആരോഗ്യകരമായ ആത്മാറ്തമായ സന്തോഷപ്രദമായ വ്യക്തിബന്ധങള്‍ ഉടലെടുക്കുന്നു.
സമത്വം സറ്വാത്മനാ അങീകരിച്ചാല്‍ പിന്നേ ബന്ധങള്‍ എത്ര പവിത്രം !! അസൂയയില്ലാ, മത്സരങളില്ലാ- പാവനസ്നേഹം മാത്രം .
വ്വൈകാരികമായി, പരിപൂര്‍ണ സംത്രുപ്തി പ്രദാനം ചെയ്യുന്ന ഒരു മുദ്രയായിത്തന്നേ നമസ്തേ പരിഗണിക്കാം .പരിപൂര്‍ണതക്കു വിനയാന്വിത പ്രണാമം .
നമസ്തേ യുടെ ആത്മീയ തലം അതി വിപുലമത്രെ !
പരസ്പരപൂരകങലായി വര്‍ത്തിക്കുന്ന അനേകകോടി തത്വങളുടെ ശ്രുംഖലയാണല്ലൊ ഈ പ്രപഞ്ചം ! ഈ പരസ്പരപൂരകശ്രുംഖലകള്‍ ഒന്നുചേരുംബോള്‍ അദ്വൈതം പ്രകാശിക്കുന്നു.
സര്‍വോത്ക്രുഷ്ട ഉദാഹരണം അറ്ദ്ധനാരീശ്വരസങ്കല്പം തന്നേ.പ്രപഞ്ചസ്രുഷ്ടാക്കളായ ശിവനും ശക്തിയും ! സ്രുഷ്ടിരൂപിണിയായ ശക്തി സംഹാരരൂപനായ ശിവനോടു ചേരുന്ന സംതുലിതാവസ്ത്ത പ്രപഞ്ചസ്രുഷ്ടിക്കു വഴിയൊരുക്കുന്നു .അതിപാവനമായ സംയോഗം .താണ്ടവലാസ്യ സംയോഗം കാരണമാകുന്നതൊ – അത്യത്ഭുതകരമായ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ നിതാന്തകമ്പനങള്‍ക്കു.
യോഗശാസ്ത്രപരമായി ചിന്തിക്കുംബൊള്‍ നമസ്തേ മൂന്നുതലങളിലും വ്യാപരിക്കുന്നു.മനസാ വാചാ കറ്മണാ.. ഉത്ക്ക്രിഷ്ടമായ ഒരു ധ്യാനതന്ത്രം കൂടിയാണു നമസ്തെ.
മനസ്സാ വാചാ കറ്മണാ..
മനസ്സിന്റെ സമ്പൂര്‍ണ സമറ്പ്പണം , ദ്വൈതഭാവത്തിന്റെ തിരോധാനം, സറ്വരിലും നിറഞു നില്‍ക്കുന്ന പരബ്രഹ്മത്തെ സാഷ്ടാംഗം പ്രണമിക്കല്‍ , ഇതൊക്കെ നമസ്തെ മാനസീകതലത്തില്‍ സാധൂകരിക്കുന്നു.
നമസ്തേ എന്ന പദത്തിന്റ്റെ ആത്മാര്‍ത്തമായ ഉച്ചാരണം മന്ത്രസമാനം പരിപാവനമാണു.അതു പ്രപഞ്ചകംബനങള്‍ക്കൊപ്പം ലയിച്ചു മനശ്ശാന്തി ഉളവാക്കുന്നു.
നമസ്തേ യിലെ അഞ്ജലി മുദ്ര - അഞ്ജു ഇടതു കൈവിരലുകള്‍ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന അഞ്ജു കര്‍മേന്ദ്രിയങളുടെയും അഞ്ജു വലതുകൈവിരലുകള്‍ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന ജ്നാനേന്ദ്രിയങലുടെയും സംയോഗം.പരസ്പരപൂരകങളായ ഇവയുടെ സമയോചിത സംയോഗം കൊന്ടു മാത്രമെ ആത്മീയ പുരൊഗതി കൈവരിക്കാനാവൂ.
ഹൈന്ദവതത്വശാസ്ത്രത്തില്‍ മാത്രമല്ലാ 10 പരിപൂര്‍നതയുടെ പ്രതീകമായി കണക്കാക്കുന്നതു.
മോശയുടെ 10 കല്‍പ്പനകള്‍ ഒരുദാഹരണം മാത്രം .പൈതഗോരിഅന്‍ തത്വശാസ്ത്രത്തില്‍ 10 സകലസ്രുഷ്ടിപ്രതീകമത്രേ.ചൈനീസ് സംസ്കാരത്തിലും 10 , സമ്പൂര്‍ണ സംതുലിത സങ്ഖ്യ ആയി കണക്കാ‍ക്കുന്നു.
പ്രായോഗികമായി ചിന്തിച്ചാല്‍ പരസ്പരപൂരകതത്വങളുടെ സംയോഗം –അതുളവാക്കുന്ന ദ്വൈതത്തിന്റെ തിരോധാനം , അതാണു നമസ്തേ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നതു.
സമസ്ത ജീവിതപ്രക്രിയകളിലും സര്‍വ പ്രപഞ്ചതത്വങളിലും അന്തര്‍ലീനമായ പരമോന്നതതത്വം – അദ്വൈതം , അതിന്റെ പരിപൂര്‍ണ പ്രതിഫലനം നമസ്തേ .
ഹൈന്ദവസംസ്കാരത്തിന്റെ അതിശ്രേഷ്ടമായ , വിസ്മയകരമായ സംഭാവന .
ലളിതവും അതിശക്തവുമായ സമീപനതന്ത്രം. സാമൂഹിക വൈകാരിക ആത്മീയ തലങളില്‍
സമയാതീതബന്ധങള്‍ക്കു നല്ലൊരു തുടക്കം
ഇരുകൈവിരലുകളും ചേറ്ത്തു , കൈമുട്ടുകള്‍ മടക്കി , കൈകള്‍ ഹ്രുദയത്തോടു ചേറ്ത്തു തലകുനിച്ചു, നമസ്തേ എന്നുച്ചരിക്കുന്ന ഈ അഭിവാദനരീതി ഭാരതീയറ്ക്കു മാത്രം സ്വന്തമത്രേ !! ഹൈന്ദവ സംസ്കാരത്തില്‍ ആക്രുഷ്ടരായി അതിലെക്കിറങിച്ചെല്ലാന്‍ വെമ്പുന്ന പലരുടെയും തുടക്കം ഈ അഭിവാദനരീതി തന്നെ. വളരെ ലളിതവും ആകറ്ഷകവുമായ ഹ്രുദയഭാഷയിലുള്ള ഈ അഭിവാദനം അതിഗുഹ്യവും അതിവിപുലവുമായ പ്രപഞ്ചതത്വങളുടെ പ്രതിഫലനമത്രെ .
നമ : , തേ – ഈ രണ്ടു സംസ്ക്രുത പദങളുടെ സംയോജിതഫലമാണു നമസ്തേ
ന : നിഷേധിക്കുക , മ : അഹം
നമ; അഹം ഇല്ലായ്മ
മ: മരണം പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നെങ്കില്‍ നമ: മരണമില്ലായ്മ അതായതു അമരത്വം ആണല്ലൊ !
നമ; അഹംഭാവതിന്റെ തിരോധാനതോടൊപ്പം സര്‍വ്വം ഈശ്വരമയം സര്‍വ്വം ബ്രഹ്മം എന്ന തത്വം പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു .
നമസ്തേ സര്‍വ ചരാചരങളിലും വിളങുന്ന ദ്വൈതഭാവമില്ലാത്ത ബ്രഹ്മത്തെ തിരിച്ചറിഞു അംഗീകരിച്ചു വണങുന്നു.
നമസ്തേ – സാമൂഹിക പ്രസക്തി
വ്യക്തികള്‍ കണ്ടുമുട്ടുംബോളും പിരിയുംബോളും ഉപയോഗിക്കുന്ന അഭിവാദനം എന്നതിലുപരി പരസ്പരസമത്വം ഹ്രുദയപൂര്‍വം അംഗീകരിക്കുകയും പരസ്പരബഹുമാനം പ്രകടിപ്പിക്കുകയും കൂടി ചെയ്യുന്നു നമസ്തേ . അങനെ ആരോഗ്യകരമായ ആത്മാറ്തമായ സന്തോഷപ്രദമായ വ്യക്തിബന്ധങള്‍ ഉടലെടുക്കുന്നു.
സമത്വം സറ്വാത്മനാ അങീകരിച്ചാല്‍ പിന്നേ ബന്ധങള്‍ എത്ര പവിത്രം !! അസൂയയില്ലാ, മത്സരങളില്ലാ- പാവനസ്നേഹം മാത്രം .
വ്വൈകാരികമായി, പരിപൂര്‍ണ സംത്രുപ്തി പ്രദാനം ചെയ്യുന്ന ഒരു മുദ്രയായിത്തന്നേ നമസ്തേ പരിഗണിക്കാം .പരിപൂര്‍ണതക്കു വിനയാന്വിത പ്രണാമം .
നമസ്തേ യുടെ ആത്മീയ തലം അതി വിപുലമത്രെ !
പരസ്പരപൂരകങലായി വര്‍ത്തിക്കുന്ന അനേകകോടി തത്വങളുടെ ശ്രുംഖലയാണല്ലൊ ഈ പ്രപഞ്ചം ! ഈ പരസ്പരപൂരകശ്രുംഖലകള്‍ ഒന്നുചേരുംബോള്‍ അദ്വൈതം പ്രകാശിക്കുന്നു.
സര്‍വോത്ക്രുഷ്ട ഉദാഹരണം അറ്ദ്ധനാരീശ്വരസങ്കല്പം തന്നേ.പ്രപഞ്ചസ്രുഷ്ടാക്കളായ ശിവനും ശക്തിയും ! സ്രുഷ്ടിരൂപിണിയായ ശക്തി സംഹാരരൂപനായ ശിവനോടു ചേരുന്ന സംതുലിതാവസ്ത്ത പ്രപഞ്ചസ്രുഷ്ടിക്കു വഴിയൊരുക്കുന്നു .അതിപാവനമായ സംയോഗം .താണ്ടവലാസ്യ സംയോഗം കാരണമാകുന്നതൊ – അത്യത്ഭുതകരമായ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ നിതാന്തകമ്പനങള്‍ക്കു.
യോഗശാസ്ത്രപരമായി ചിന്തിക്കുംബൊള്‍ നമസ്തേ മൂന്നുതലങളിലും വ്യാപരിക്കുന്നു.മനസാ വാചാ കറ്മണാ.. ഉത്ക്ക്രിഷ്ടമായ ഒരു ധ്യാനതന്ത്രം കൂടിയാണു നമസ്തെ.
മനസ്സാ വാചാ കറ്മണാ..
മനസ്സിന്റെ സമ്പൂര്‍ണ സമറ്പ്പണം , ദ്വൈതഭാവത്തിന്റെ തിരോധാനം, സറ്വരിലും നിറഞു നില്‍ക്കുന്ന പരബ്രഹ്മത്തെ സാഷ്ടാംഗം പ്രണമിക്കല്‍ , ഇതൊക്കെ നമസ്തെ മാനസീകതലത്തില്‍ സാധൂകരിക്കുന്നു.
നമസ്തേ എന്ന പദത്തിന്റ്റെ ആത്മാര്‍ത്തമായ ഉച്ചാരണം മന്ത്രസമാനം പരിപാവനമാണു.അതു പ്രപഞ്ചകംബനങള്‍ക്കൊപ്പം ലയിച്ചു മനശ്ശാന്തി ഉളവാക്കുന്നു.
നമസ്തേ യിലെ അഞ്ജലി മുദ്ര - അഞ്ജു ഇടതു കൈവിരലുകള്‍ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന അഞ്ജു കര്‍മേന്ദ്രിയങളുടെയും അഞ്ജു വലതുകൈവിരലുകള്‍ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന ജ്നാനേന്ദ്രിയങലുടെയും സംയോഗം.പരസ്പരപൂരകങളായ ഇവയുടെ സമയോചിത സംയോഗം കൊന്ടു മാത്രമെ ആത്മീയ പുരൊഗതി കൈവരിക്കാനാവൂ.
ഹൈന്ദവതത്വശാസ്ത്രത്തില്‍ മാത്രമല്ലാ 10 പരിപൂര്‍നതയുടെ പ്രതീകമായി കണക്കാക്കുന്നതു.
മോശയുടെ 10 കല്‍പ്പനകള്‍ ഒരുദാഹരണം മാത്രം .പൈതഗോരിഅന്‍ തത്വശാസ്ത്രത്തില്‍ 10 സകലസ്രുഷ്ടിപ്രതീകമത്രേ.ചൈനീസ് സംസ്കാരത്തിലും 10 , സമ്പൂര്‍ണ സംതുലിത സങ്ഖ്യ ആയി കണക്കാ‍ക്കുന്നു.
പ്രായോഗികമായി ചിന്തിച്ചാല്‍ പരസ്പരപൂരകതത്വങളുടെ സംയോഗം –അതുളവാക്കുന്ന ദ്വൈതത്തിന്റെ തിരോധാനം , അതാണു നമസ്തേ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നതു.
സമസ്ത ജീവിതപ്രക്രിയകളിലും സര്‍വ പ്രപഞ്ചതത്വങളിലും അന്തര്‍ലീനമായ പരമോന്നതതത്വം – അദ്വൈതം , അതിന്റെ പരിപൂര്‍ണ പ്രതിഫലനം നമസ്തേ .
( കടപ്പാട് : നിനക്കു മാത്രം , ആവോ......ആവോക്ക് എത്ര വാല്‍ )
