ഓർമ്മകൾ

ഏന്റെ വരകളിൽ നിന്റെ ഓർമ്മകൾ...

നിന്റെ ഒരു വിളിക്കായി കാത്തിരിക്കുന്ന എന്റെ വിരൽ തുംബിലെ വരികളെ,  ഞാൻ വരകളാക്കി വരച്ചതൊക്കെയും നിന്റെ ചിത്രങ്ങൾ ആയിരുന്നു , നിന്റെ ചിരിയുടെപ്രകാശത്തിൽ എന്റെ വരകൾക്കൊക്കെയും നിറങ്ങൾ ഉണ്ടായി , പകലുകളും രാത്രികളും സുന്ദരമായി , ചുട്ടുപൊള്ളുന്ന വെയിൽ എന്റെ നെഞ്ജിലെ ചൂടിൽ നീരാവിയായി , മഴ എനിക്കു ലഹരിയായതും നീ കൂടെ ഉള്ളപ്പോൾ ആയിരുന്നു ....

നീ ഇല്ലാത്ത പകലുകൾക്കു നീളം കൂടി , രാത്രിക്കു കറുപ്പും . ഇന്നു ആ കറുപ്പിൽ വരച്ചതൊക്കെയും മായിക്കുവാണു ഞാൻ .

നിന്റെ കാലുകള്‍ മായിച്ചപ്പോൾ നമ്മൾ ഒരുമിച്ചു നടന്ന വഴികൾ ഒക്കെയും എന്റെമുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു വരുന്നു ...

കൈകൾ മായിച്ചപ്പോൾ നീ ചൂണ്ടി കാണിച്ച കാഴ്ച്ചകൾ തെളിയുന്നു , മാറിടം മായിച്ചപ്പോൾ എന്റെ നെഞ്ജിടുപ്പു കൂടി കൂടി വരുന്നു , കഴുത്തിൽ കൂടി ഒലിച്ചു ഇറങ്ങിയ നിന്റെ വിയർപ്പുതുള്ളികൾ എന്റെ വരയെ പടർത്തി , ചുണ്ടു മായിച്ചപ്പോൾ നീ പാടി തന്ന പാട്ടുകൾ എന്റെ ചെവിയിൽമുഴങ്ങുന്നു , മുടി മായിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ ചൂടി തന്ന തുളസികതിർ ഊർന്നു തഴെവീണു , ആ നെറ്റിയിൽ ഞാൻ ഇട്ട ചന്ദനത്തിന്റെ മണം എന്റെ മൂക്കിൽ തുളച്ചുകയറുന്നു ....

പക്ഷെ എത്ര മായിച്ചിട്ടും നിന്റെ കണ്ണുകൾ മാത്രം മായുന്നില്ല , എനിക്കു മായിക്കാൻപറ്റുന്നില്ല .... കാരണം അതു ഞാൻ വരച്ചതു എന്റെ കൈകൾ കൊണ്ടല്ല, മനസുകൊണ്ടാണു, മായാതെ ബാക്കി നിന്ന കണ്ണിൽ കൂടി മായിച്ചവരകളൊക്കെയും തെളിഞ്ഞു വരുന്നു ....

ഓർമ്മളിൽ എന്ന പോലെ ....